ទេពកោសល្យ និង ការប្រឹងប្រែង ទាំងពីរមានសារៈសំខាន់ណាស់សម្រាប់ជោគជ័យក្នុងអាជីព ប៉ុន្តែគេមិនអាចនិយាយបានថា មួយណាសំខាន់ជាងមួយណានោះទេ។
ទេពកោសល្យ គឺជាសមត្ថភាពពីធម្មជាតិដែលមនុស្សម្នាក់មាន។ វាអាចជាជំនាញពិសេស ទេពកោសល្យច្នៃប្រឌិត ឬសមត្ថភាពក្នុងការរៀនអ្វីមួយបានលឿន។ ទេពកោសល្យអាចជាកត្តាជំរុញឱ្យមនុស្សម្នាក់ចាប់ផ្តើមអាជីពបានយ៉ាងងាយស្រួល និងឆាប់រហ័ស ប៉ុន្តែវា មិនមែនជាការធានាសម្រាប់ជោគជ័យយូរអង្វែងនោះទេ។
ការប្រឹងប្រែង គឺជាការខិតខំធ្វើការយ៉ាងខ្លាំងក្លា និងជាប់លាប់ដើម្បីសម្រេចគោលដៅ។ ការប្រឹងប្រែង អាចជួយឱ្យមនុស្សម្នាក់អភិវឌ្ឍទេពកោសល្យរបស់ខ្លួនឱ្យកាន់តែប្រសើរឡើង និងជំនះលើឧបសគ្គផ្សេងៗ។ ការប្រឹងប្រែង គឺជាកត្តាចាំបាច់សម្រាប់ជោគជ័យក្នុងរយៈពេលវែង ព្រោះវាជួយឱ្យមនុស្សម្នាក់រៀនសូត្រ សម្របខ្លួន និងរីកចម្រើនឥតឈប់ឈរ។
ដូច្នេះ តើមួយណាសំខាន់ជាង?
ចម្លើយគឺ ទាំងពីរ!
* ទេពកោសល្យ ជួយឱ្យអ្នកចាប់ផ្តើមបានស្រួល និងឆាប់រហ័ស ប៉ុន្តែបើគ្មានការប្រឹងប្រែងទេ ទេពកោសល្យនោះនឹងមិនអាចរីកចម្រើនបានពេញលេញឡើយ។
* ការប្រឹងប្រែង អាចជួយឱ្យអ្នកអភិវឌ្ឍទេពកោសល្យ និងជំនះលើឧបសគ្គ ប៉ុន្តែបើគ្មានទេពកោសល្យជាមូលដ្ឋានទេ ការប្រឹងប្រែងនោះអាចនឹងមិនគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីសម្រេចជោគជ័យធំដុំនោះទេ។
សរុបមក ទេពកោសល្យ និង ការប្រឹងប្រែង គឺជាកត្តាបំពេញឱ្យគ្នាទៅវិញទៅមក។ ដើម្បីជោគជ័យក្នុងអាជីព អ្នកត្រូវការទាំងទេពកោសល្យ និង ការប្រឹងប្រែង។ អ្នកគួរតែស្គាល់ទេពកោសល្យរបស់ខ្លួន និងខិតខំប្រឹងប្រែងអភិវឌ្ឍវាឱ្យកាន់តែប្រសើរឡើង។
លើសពីនេះ ក៏មានកត្តាផ្សេងទៀតដែលសំខាន់សម្រាប់ជោគជ័យក្នុងអាជីព ដូចជា ទំនាក់ទំនង សីលធម៌ការងារ ភាពជាអ្នកដឹកនាំ និង ឱកាស។
